Żegnamy Cię...

,,Wzlatują wspomnienia jak ptaki z ciepłych krajów zakończyły wędrówkę we własnych gniazdach. Niespodziewanie nadeszła śmierć zamykając oczy pełne życia, chciała być wolna i tą wolnością dzielić się najbliższymi. Odeszła niespodziewanie dotknięta czarem snu. Już nie przyjdzie w ranny poranek radosna, uśmiechnięta. Jeszcze tego roku chciała powitać panią wiosnę, spożywać wielkanocne śniadanie witając zmartwychwstałego Chrystusa. Niosłaś ze sobą cierpienie dotykające bólem ciało. Już nie jesteś pośród nas, poszłaś do ogrodu wypełnionego kwiatami, tam słuchasz śpiewu ptaków pośród gałęzi drzew siedząc na ławeczce pogrążona czekaniem na dzień następny. Słuchając modlitw tych, których znałaś, kochałaś, liczysz ich wspomnienia uderzające o drzwi Pana Boga. Kto z nas przywoła lekki powiew wiatru Twojego ducha z przeszłości aby odczuć Twoją obecność. Kapłani zmawiają ostatnia modlitwę unoszą ręce na znak ukrzyżowanego Pana. Zatrzymują czas Twojego istnienia. Jak siewcy rzucają ziarno w rolę na znak nowego życia. Odeszłaś pozostawiając pustkę w sercach, niedokończone życie pośród nas"

Autor : Kazimierz Dziobik